Czym jest histamina?
Histamina to substancja chemiczna, która występuje naturalnie, a także produkowana jest przez organizm. Histamina jest więc aminą biogenną, magazynowaną w ludzkim organizmie między innymi przez komórki tuczne i odgrywa ona bardzo ważną rolę w trakcie reakcji alergicznej. Histamina występuje także w pożywieniu, a przede wszystkim w serach, winie, mięsach, rybach, niektórych warzywach. Zdecydowanie najwięcej histaminy można znaleźć w serach, maślance, jogurtach, salami oraz kiszonej kapuście. Warto zaznaczyć, że dla większości populacji histamina nie jest niczym złym i nie powoduje żadnych reakcji organizmu, jednak około 1% społeczeństwa cierpi na nietolerancję histaminy.
Na czym polega nietolerancja histaminy?
Nietolerancja histaminy polega na pojawieniu się niepożądanych reakcji u człowieka po zjedzeniu produktów, zawierających ten składnik. Nietolerancja rozwija się momencie, gdy w organizmie nie ma enzymu, który rozkłada histaminę. Konsekwencją jest wystąpienie takich objawów jak w przypadku alergii, ponieważ stężenie histaminy jest zbyt wysokie. Warto zaznaczyć, że istnieją dwa rodzaje nietolerancji histaminy: wrodzona oraz nabyta. Ten drugi typ może rozwinąć się na przykład w wyniku chorób zapalnych jelit lub wirusowego zapalenia wątroby.
Objawy i skutki nietolerancji histaminy
Do najważniejszych objawów nietolerancji histaminy można zakwalifikować następujące:
- zaczerwienienie skóry twarzy, pokrzywka, wypryski,
- ból głowy,
- ból brzucha,
- problemy z oddychaniem,
- nudności,
- biegunka,
- suchość w jamie ustnej.
Warto zaznaczyć, że nie u każdej osoby występują te same objawy, a natężenie symptomów zależy od różnych czynników. W przypadku pojawienia się objawów, może dojść do wstrząsu anafilaktycznego. Skutkiem nietolerancji histaminy mogą być więc symptomy zagrażające zdrowiu, a nawet życiu człowieka.
Jak zdiagnozować nietolerancję histaminy?
Diagnoza nietolerancji histaminy jest zwykle dosyć trudna i to nie tylko dla pacjenta, ale także dla lekarza. Objawy tego zaburzenia mogą przypominać alergię lub zatrucie pokarmowe. Niestety zdarza się, że lekarz dokona nieprawidłowej diagnozy i uzna, że symptomy pacjenta oznaczają alergię pokarmową. Właśnie dlatego w sytuacji, gdy pacjent podejrzewa u siebie nietolerancję histaminy, powinien podzielić się tym spostrzeżeniem ze specjalistą. Lekarz może dokonać diagnozy poprzez wykonanie testu punktowego z histaminą lub badania krwi z aktywnością enzymu DAO. Dodatkowo lekarz może przeprowadzić badanie nietolerancji pokarmowych i nietolerancji laktozy, aby wykluczyć oba te zaburzenia. Po ustaleniu diagnozy konieczne jest ścisłe stosowanie się do zaleceń lekarza.
Jakie preparaty stosować?
Istnieją różnorodne preparaty na nietolerancję histaminy, a głównym ich zadaniem jest usprawnienie wchłaniania do krwi substancji organicznych, w tym histaminy. Przykładem takiego preparatu jest Daosin, który dodatkowo dobrze wpływa na działanie układu pokarmowego i nie zawiera laktozy, ani glutenu. Najczęściej chorym podaje się więc preparaty, które umożliwiają szybsze wchłanianie histaminy, a także sprawiają, że ta aminą rozkłada się szybciej. Warto jednak zaznaczyć, że farmakoterapia wciąż się rozwija i konieczne jest stosowanie odpowiedniej diety.
Dieta antyhistaminowa
Podstawą diety antyhistaminowej jest unikanie produktów zawierających histaminę, co nie jest proste, ponieważ jest ich sporo. Właśnie dlatego dieta musi być prowadzona pod okiem lekarza lub dietetyka. Pierwszą fazą jest całkowite wykluczenie spożycia histaminy na okres od 2 do 4 tygodni. Następnie wprowadza się delikatne ilości histaminy, aby sprawdzić możliwości organizmu. Chory powinien także prowadzić specjalny dziennik i zapisywać w nim swoje objawy oraz czas, po którym one wystąpiły. Dieta antyhistaminowa pozwala na wykluczenie takich produktów jak te długodojrzewające (sery, wino, kiszonki, przetworzone mięso). W diecie można za to spożywać większość pokarmów świeżych.